باروری انکو

در فناوری‌های کمک باروری (ARTs)، انجماد اسپرم، تخمک یا جنین برای استفاده‌های بعدی است. حفظ باروری روشی ایمن و مؤثر برای افراد است تا توانایی فرزندآوری خود را پس از درمان سرطان حفظ کنند. انجماد باید قبل از شروع هرگونه درمان سرطان انجام شود.

در بیماران مرد، انجماد اسپرم روشی غیرتهاجمی است. در حال حاضر این روش موثرترین گزینه برای مردانی است که به دنبال حفظ باروری خود هستند. مردانی که اسپرم منجمد دارند، شانس بالایی برای پدر شدن دارند، به خصوص هنگامی که از این اسپرم‌ها در تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) استفاده شود.

ICSI، یک نوع تخصصی از لقاح آزمایشگاهی (IVF)، شامل تزریق مستقیم اسپرم به داخل تخمک و به دنبال آن انتقال جنین است. سایر درمان‌های ناباروری مانند تلقیح داخل رحمی (IUI)، که اسپرم را مستقیماً در رحم قرار می‌دهد، در صورتی که اسپرم یخ‌زدایی شده بیمار تحرک بالایی داشته باشد، ممکن است امکان‌پذیر باشد.

انجماد تخمک یک روش مدرن برای انجماد است که مزایای بالقوه‌ای برای زنانی که شریک زندگی ندارند یا نگرانی‌های اخلاقی/مذهبی در مورد انجماد جنین دارند، دارد. اگرچه تخمک‌ها شکننده هستند، اما پیشرفت‌های تحقیقاتی، انجماد تخمک‌ها را به گزینه‌ای عملی‌تر تبدیل کرده است.

انجماد جنین فرآیندی است که در آن جنین‌های ایجاد شده با استفاده از IVF منجمد شده و برای استفاده‌های بعدی ذخیره می‌شوند. جنین‌هایی که منجمد می‌شوند را می‌توان برای سال‌های زیادی نگهداری کرد. لازم به ذکر است که برای تولید جنین، اسپرم از یک شریک یا اهداکننده‌ی مایل مورد نیاز است.

مراحل انجماد جنین شامل موارد زیر است:

• قبل از هرگونه درمان سرطان، یک تخمک بازیابی شده و با اسپرم لقاح داده می‌شود تا جنین تشکیل شود.
• جنین شیشه‌ای شده و سپس ذخیره می‌شود.
• وقتی زن درمان سرطان را به پایان رساند و آماده بارداری شد، جنین از حالت انجماد خارج شده و برای ایجاد بارداری استفاده می‌شود.